Na ratunek Blondynka na językach

Od jakiegoś już czasu Beata Pawlikowska towarzyszy mi codziennie w drodze do pracy i z powrotem. Jak już pisałam wcześniej, w połowie czerwca wybieramy się do Chorwacji. Staram się na szybko przed wyjazdem odświeżyć mój angielski i ciesze się, że w ręce wpadła mi ta pozycja. Jest genialna! Zarówno do nauki jak, powtórek oraz sprawdzenia, czy nasz angielski jest na tyle biegły, aby komunikować się bezproblemowo w sytuacjach dnia codziennego. Żałuje, że wcześniej nie miałam tej książki. Ostatnio jak byłam w Chorwacji na rejsie, to miałam wrażenie, że przypadkowi panowie spod monopolowego, mówią lepiej ode mnie. Czułam się zakłopotana :) 

Niestety jestem typowym językowym introwertykiem, który zna świetnie gramatykę, ogląda filmy, czyta książki w obcym języku a zarazem ma poważne problemy z prostą konwersacją. Nagle większość słów ulatuje, robi się mętlik w głowie i pozostaje tylko uśmiechać się głupio. Do tego mam ciągle wrażenie, że wszystko wymawiam nie tak jak trzeba. A dla introwertyka to jest niedopuszczalne.

Wierzę, że z pomocą Beaty jeszcze w tym roku to się zmieni :) Tak przy okazji, wpadły mi w ręce pyszne cukierki słodzone stewią. Dla zainteresowanych do kupienia w sieci Spar.

Wiosna w industrialnych klimatach

Bo najlepiej jest na hałdzie

 Zapraszam :)

Nowości w mojej kosmetyczce

Co się u mnie sprawdziło?

Clinique, All About Eyes Rich - długo szukałam idealnego kremu pod oczy, mam nadzieje, że mnie nie zawiedzie. Niestety gdy śpię dłużej niż zwykle, rano muszę zmagać się z opuchlizną wokół oczu. Zobaczymy jak ten krem sobie z nią poradzi. Póki co bardzo dobrze nawilża.

Gęsta, masełkowata konsystencja to coś dla mnie.

Postanowiłam dać szansę jaśminowi w kremie przeciw zmarszczkom 50+ pod oczy i na powieki. Niestety po przekroczeniu 30-tki moje zmarszczki pod oczami bardzo się pogłębiły. Idealnie nadają się do testu bardzo obiecującego kremu od Ziaja. 

Bahama Mama od The Balm. Bronzer idealny. Każdy nabrał się na moją piękną wiosenną opaleniznę. Idealny do konturowania twarzy. Jednak trzeba z nim uważać, gdy aplikuje się go na podkład pozostawiający tłustą konsystencję.  

Biovax - intensywnie regenerująca maseczka - naturalne oleje Argan-Makadamia-Kokos. Bardzo się polubiłyśmy. Po jej aplikacji włosy są cudownie błyszczące, pięknie się układają i przyjemnie pachną. Jak dotąd numerem jeden dla mnie w regeneracji bardzo zniszczonych włosów była Ziaja - maska intensywna odbudowa do włosów zniszczonych. W najbliższym czasie nie planuje intensywnego rozjaśniania włosów, więc nie przekonam się czy maseczka z Biovaxu radzi sobie aż tak dobrze. 

W końcu się skusiłam, żeby go zakupić. Niezwykle miła konsystencja. Co do nawilżania to muszę mu jeszcze dać czas. Na twarzy sprawdza się idealnie. Jednak mocno wysuszona skóra na moich goleniach dalej  stanowi wyzwanie nawet dla Cetaphil'u. Czas pokaże.

Effaclar Duo zdobył moje serce już rok temu. Jedyny krem, jaki radzi sobie z wydzielaniem mojego sebum na tyle dobrze, że pudry matujące idą w zapomnienie. Zawsze aplikowałam go tylko na noc. Rano skóra była idealna. Effaclar Duo Plus jeszcze czeka na swoją kolej. 

Mixa - lekki krem nawilżający przeciw błyszczeniu. Nałożony rano pod dr G. Brightening Balm Gowoonsesang nie radził sobie z błyszczeniem w okolicy T i nadmiernym wydzielaniem sebum. Niestety także zapach nie przypadł mi do gustu.

Chorwacja - przygoda z żeglarstwem

Najpiękniejsze wspomnienia z zeszłego roku...

Moja przygoda z żeglarstwem zaczęła się właśnie tutaj... w zatłoczonej Marinie ACI Split u podnóża wzgórza Marjan. Tutaj spędziliśmy pierwszą noc w Chorwacji. 

Poranek u podnóża wzgórza Marjan.

Niedługo wypłynęliśmy w stronę wyspy Brać.

Ze Splitu dopłynęliśmy do portowego miasteczka Milna. 

Jeden z wielu opuszczonych serbskich domów. Niektóre są w katastrofalnym stanie. 

Niestety koszty wyczarterowania jachtu i cumowania w portach nie pozwalały nam na dłuższe zwiedzanie. Większość czasu spędziliśmy na żeglowaniu, podziwiając piękne zakątki u wybrzeża chorwackich wysp.

Milna będzie mi się kojarzyć z najlepszych portowym sanitariatem, z cmentarzem (zazwyczaj tam rośnie najwięcej cyprysów - działają na mnie jak magnez), z wieczorno-nocną pieszą wycieczką w głąb wyspy (uwielbiam zwiedzanie w totalnych ciemnościach!), z pierwszym gajem oliwnym jaki widziałam na własne oczy. 

To tam zakochałam się w obłędnym dźwięku cykad i odkryłam, że najlepiej czuję się w otoczeniu pinii i cyprysów.

Poranek na wyspie Vis. Niestety port dość mały. Nie mieliśmy już gdzie przycumować i musieliśmy skorzystać z bojki. Na ląd zmuszeni byliśmy dostawać się pontonem, co było sporym utrudnieniem. Zwiedzanie przerwała nam pierwsza chorwacka burza. Tak silna, że porwała ponton naszej Crazy Love. Na szczęście dobrzy ludzie z sąsiednich jachtów przyszli  nam z pomocą i w trakcie nocnej międzynarodowej obławy znaleziono zgubę.

 W Vis po raz pierwszy zobaczyłam granaty na drzewie. Każdy kto mnie zna, wie że to mój ulubiony owoc. I jak tu nie zakochać się w Chorwacji :) 

Opuncje w Vela Luka. Tutaj spędziliśmy kolejny dzień. Port malutki. Noc na bojce. 

Widok na port.

Poranek w Vela Luka. Nie należę do "skowronków" ani też nie jestem zapalonym fotografem. Jednak wczesne poranki na pokładzie jachtu należały tylko do mnie. W Polsce rzadko kiedy czuje taki nadmiar energii. 

Crazy love na głębokości 10 metrów w porcie Vela Luka. Woda obłędna. Dno na wyciągnięcie ręki.

Mój letni domek gdzieś na wyspie Korćula. Klucze są pod wycieraczką :) 

Hvar

Niestety w Hvarze ciężko znaleźć miejsce do przycumowania. Wszystkie jachty kierowane są do ACI Palmiżana. Bardzo żałuje, że nie udało nam się zwiedzić miasteczka. Wygląda przepięknie. Jednak to Palmiżana okazała się moim rajem :)

Wyspy Piekielne - ACI Palmiżana. Żałuje, że tak mało zdjęć zrobiłam. Po prostu byłam oszołomiona pięknem tego miejsca. Tyle pinii naraz nigdzie wcześniej nie widziałam :) 

Noc w raju. W tle bardzo widowiskowa burza nad wyspą Hvar. Naprawdę niezapomniane chwile. 

Oczywiście wybraliśmy się na nocną wyprawę w najdalszą i najdzikszą część wyspy. Jak to ja, znudzona już robieniem zdjęć burzy, postanowiłam sama trochę rozeznać wyspę i w ciemności oddaliłam się w nieznane. Dotarłam do miejsca, gdzie zaczynały się ogromne skały a morze z dużą siłą o nie uderzały. Usiadłam. To była ta magiczna chwila, kiedy ma się wrażenie, że życie zwolniło, chwila którą pamięta się do końca swoich dni. Tak bardzo jej się oddałam się, że w pewnym momencie miałam wrażenie, że słyszę melodię nuconą przez kobiece głosy. Mocno przestraszona uciekłam jak najszybciej potrafiłam.  

Oczywiście zaraz po przebudzeniu przyszliśmy tu ponownie uwiecznić to magiczne miejsce. Syren już nie było :)  Po powrocie do portu wyruszyliśmy dalej - w stronę Starego Gradu. Po drodze złapał nas sztorm. Po raz pierwszy zmuszona byłam zejść pod pokład i uciąć sobie drzemkę. Obudziłam się nowo narodzona. Nie było już śladu po deszczowych chmurach.

Nie byłabym sobą gdybym nie szukałam miejsc, gdzie można się wspiąć jak najwyżej i rozejrzeć dookoła.

Widok w drugą stronę. W tle widać wybrzeże na lądzie - niedaleko Makarskiej.

W Starym Gradzie czekając przed sklepem na przedmęża i pilnując jego wielkiej torby z obiektywami przykułam uwagę znanego chorwackiego fotografa Petar'a Botteri. Oczywiście nie uwierzyłam mu kim jest :)

Jeśli chcecie zobaczyć te piękne miasteczko jego oczami to zapraszam tutaj. 

W drodze powrotnej.

Nad Splitem ciężkie burzowe chmury.

Jednak pogoda zrobiła nam miłą niespodziankę :)

Mury pałacu Dioklecjana. Po ich przekroczeniu odłożyłam aparat. Nie umiałam ogarnąć piękna tego miejsca. To był zupełnie inny świat. Musicie to zobaczyć na własne oczy, bo żadna fotografia nie odda klimatu tego miejsca.

Uwielbiam zwierzęta :)

Zachód słońca. Powrót do mariny.

Ostatnia noc na chorwackim wybrzeżu. I jak tu się pożegnać z tak pięknym miejscem?  Dzisiaj już wiem, że za niecały miesiąc wrócę tam znowu. Na dłużej :)